"Hij staat met beide benen op de grond." "Haar hart overstroomt met geluk." "Hij gaat gebukt onder zorgen." "Zij voelde zich platgeslagen." De taal van het lichaam spreekt boekdelen.
Vaak weten wij dingen via ons lichaam die wij niet eens met onze denkende hersenen kunnen bevatten. In coaching en counseling wordt de techniek van het 'focussen' gebruikt om deze kennis naar boven te halen zodat wij het kunnen gebruiken om de goede stappen te zetten.
De houding van ons lichaam drukt vaak uit hoe wij ons voelen of wat wij al heel lang met ons meedragen. Alexander Lowen heeft, met de bio-energetica, de basis gelegd voor hoe wij dit kunnen zien en ermee werken.
Oosterse culturen weten allang dat goede ademhaling en goede bewegingen en lichaamshouding van groot belang zijn voor onze emotionele welbevinden. Deze kennis wordt steeds vaker toegepast in coaching en counseling. Steeds meer wordt gebruik gemaakt van beweging, ademhaling, focussen en andere technieken om mensen te helpen lichaam en geest goed samen te laten werken om problemen op te lossen.
Lichaamsgericht werken omvat een aantal categorieën:
Energetisch: Bijvoorbeeld focussing, mindfullness, hypnotherapie, systemisch werken en energetische healing (zoals sjamanisme/klankwerk of reiki).
Fysiek: Bijvoorbeeld haptonomie en craniosacraal therapie, EMDR, dans en bewegingsexpressie of zingen.
Emotioneel: veel technieken die op de ademhaling zijn gericht zoals bio-energetica of rebirthing.
De benaderingen zijn verder gericht op het hoofd (leren leegmaken, controle loslaten, helder worden), het hart (lichtheid leren, het vrije kind toelaten, leren liefde te ontvangen en geven) en het lichaam zelf (in het hier-en-nu zijn, blokkades loslaten, met vechten-vluchten-bevriezen instinct leren omgaan).
In 2012 ga ik een jaartraining Werken met Lichaamstaal volgen bij de ALchemist. Ik heb er heel veel zin in!
December 14, 2011
September 4, 2011
Werkstress & werkverslaving
Ons werk heeft veel verschillende functies in onze levens. Het kan gewoon een bron van inkomen zijn maar ook een bron van erkenning en/of een bron van creatieve uitdaging. Het kan ook een bron van spanning worden en deze spanning kan toenemen totdat er sprake is van stressklachten. Bij het counselen van iemand met burnout of andere stressklachten is het belangrijk om op zoek te gaan naar welk functie het werk heeft in zijn/haar leven.
Volgens v.d. Klink en Terluin kan onderscheid worden gemaakt tussen drie Latijnse betekenissen van het woord 'arbeid': 'labor' oftewel inspanning/belasting, 'opus' oftewel creatieve uitdaging en 'negotium' oftewel de afwezigheid van rust. Zolang de inspanning ervaren wordt als een uitdaging en afgewisseld wordt met voldoende rust, is er sprake van een gezonde relatie met het werk.
Er is ook een ander, eenvoudiger manier om dit uit te leggen: iedereen heeft een bepaalde draaglast (de hoeveelheid inspanning die men moet verrichten) en een bepaalde draagkracht (de hoeveelheid inspanning die men aan kan). Het gaat dus om een wisselwerking tussen de persoon en zijn werkomgeving. Als de draaglast veel kleiner is dan de draagkracht bestaat er kans dat iemand zich gaat vervelen en op zoek gaat naar meer, hoger, zwaarder enz. Als de draaglast veel groter is dan de draagkracht zal, over een langere periode, overbelasting ontstaan. Dit uit zich op heel veel verschillende manieren: slapeloosheid, prikkelbaarheid, vermoeidheid maar eventueel ook angst, depressie of fysieke klachten. We kennen verschillende gradaties van werkstress: overmatige werkstress, overspannenheid en burnout.
Iemand die werkverslaafd is ("workaholic")werkt altijd meer en harder dan nodig is, ook als hij er geen plezier aan beleeft. Dit kan zich uiten via perfectionisme, prestatiedwang of afhankelijkheid van het werk om een goed gevoel over zichzelf te hebben. Werkverslaving is moeilijk te herkennen en behandelen omdat hard werken een positieve waardering heeft in onze maatschappij.
Voor de counselor is het van belang om een goede diagnose te stellen (werkstress, overspannenheid of burnout? wel of geen sprake van werkverslaving?). Bij preventieve behandeling of terugkeer naar de werkplek zal aandacht moeten worden besteed aan zowel de draaglast als aan de draagkracht. Welke functie heeft het werk in het leven van de cliënt? Is er sprake van opgelegde werkdruk of zoekt de cliënt zelf steeds de grenzen op van wat hij/zij aan kan? Soms is het voldoende om vooral te kijken naar de werksituatie zelf. Soms is het belangrijker om naar iemand zijn totale situatie te kijken en te ontdekken waarom het werk zo'n onevenredig grote betekenis heeft gekregen.
Het is altijd van groot belang om daarbij uit te gaan van de (bewuste of onbewuste) kennis die de cliënt zelf heeft over de rol van werk in zijn/haar leven en de eigen kracht om tot oplossingen te komen.
Volgens v.d. Klink en Terluin kan onderscheid worden gemaakt tussen drie Latijnse betekenissen van het woord 'arbeid': 'labor' oftewel inspanning/belasting, 'opus' oftewel creatieve uitdaging en 'negotium' oftewel de afwezigheid van rust. Zolang de inspanning ervaren wordt als een uitdaging en afgewisseld wordt met voldoende rust, is er sprake van een gezonde relatie met het werk.
Er is ook een ander, eenvoudiger manier om dit uit te leggen: iedereen heeft een bepaalde draaglast (de hoeveelheid inspanning die men moet verrichten) en een bepaalde draagkracht (de hoeveelheid inspanning die men aan kan). Het gaat dus om een wisselwerking tussen de persoon en zijn werkomgeving. Als de draaglast veel kleiner is dan de draagkracht bestaat er kans dat iemand zich gaat vervelen en op zoek gaat naar meer, hoger, zwaarder enz. Als de draaglast veel groter is dan de draagkracht zal, over een langere periode, overbelasting ontstaan. Dit uit zich op heel veel verschillende manieren: slapeloosheid, prikkelbaarheid, vermoeidheid maar eventueel ook angst, depressie of fysieke klachten. We kennen verschillende gradaties van werkstress: overmatige werkstress, overspannenheid en burnout.
Iemand die werkverslaafd is ("workaholic")werkt altijd meer en harder dan nodig is, ook als hij er geen plezier aan beleeft. Dit kan zich uiten via perfectionisme, prestatiedwang of afhankelijkheid van het werk om een goed gevoel over zichzelf te hebben. Werkverslaving is moeilijk te herkennen en behandelen omdat hard werken een positieve waardering heeft in onze maatschappij.
Voor de counselor is het van belang om een goede diagnose te stellen (werkstress, overspannenheid of burnout? wel of geen sprake van werkverslaving?). Bij preventieve behandeling of terugkeer naar de werkplek zal aandacht moeten worden besteed aan zowel de draaglast als aan de draagkracht. Welke functie heeft het werk in het leven van de cliënt? Is er sprake van opgelegde werkdruk of zoekt de cliënt zelf steeds de grenzen op van wat hij/zij aan kan? Soms is het voldoende om vooral te kijken naar de werksituatie zelf. Soms is het belangrijker om naar iemand zijn totale situatie te kijken en te ontdekken waarom het werk zo'n onevenredig grote betekenis heeft gekregen.
Het is altijd van groot belang om daarbij uit te gaan van de (bewuste of onbewuste) kennis die de cliënt zelf heeft over de rol van werk in zijn/haar leven en de eigen kracht om tot oplossingen te komen.
May 11, 2011
Internet - zegen of vloek?
We kunnen er niet meer om heen: internet hoort onlosmakelijk bij ons dagelijks leven. Eind 2009 beschikte 90% van de Nederlandse huishoudens over een internet aansluiting. (bron: Eurostat). In het voorjaar van 2010 kende Nederland 12 miljoen internetgebruikers in de leeftijd van 12 tot 75 jaar. (bron: CBS)
Voor ons is het een bron van sociaal contact, informatie, vermaak, vrijheid van plaatsgebondenheid en nog veel meer. Internet heeft fysieke grenzen doen vervliegen en de grenzen van de fantasie opgerekt. Papierloos vergaderen is, zeker met de komst van de iPad en andere tablets, heel eenvoudig geworden.
Als coach en counselor biedt internet mij de mogelijkheid om met cliënten te werken zonder dat ze naar mij toe hoeven te komen. Ik bied coaching en counseling aan per email, chat en Skype. Daarin ben ik zeker geen pionier. Bekende inspiratiebronnen voor mij zijn ChatCoach en Mirjam Windrich. En, hoe paradoxaal het ook klinkt, e-coaching en -counseling is alles behalve afstandelijk.
Er zit echter een schaduwzijde aan internetgebruik. Cybercriminaliteit neemt schrikbarend toe. Onzorgvuldig gebruik kan eiden tot ernstige inbreuken in privacy. De overweldigende hoeveelheid informatie in de anarchistische 2.0 wereld is heel lastig om te doseren en filteren.
En internet verslaving is een erkend probleem geworden. Eenzaamheid, behoefte aan aandacht, behoefte aan prikkels of afleiding kunnen allemaal leiden tot een situatie waarin de computer aangaat zodra we thuiskomen en pas uitgaat als we gaan slapen (en soms dan niet eens).
Kunnen wij leren met deze onbegrensde mogelijkheden om te gaan zodat ons levens erdoor worden verrijkt in plaats van verarmd? Wisdom 2.0, een beweging van mensen uit de technologische, spirituele en wetenschappelijke wereld, probeert dit vraagstuk te beantwoorden. Ik ben ervan overtuigd dat dit zowel mogelijk als noodzakelijk is.
Voor ons is het een bron van sociaal contact, informatie, vermaak, vrijheid van plaatsgebondenheid en nog veel meer. Internet heeft fysieke grenzen doen vervliegen en de grenzen van de fantasie opgerekt. Papierloos vergaderen is, zeker met de komst van de iPad en andere tablets, heel eenvoudig geworden.
Als coach en counselor biedt internet mij de mogelijkheid om met cliënten te werken zonder dat ze naar mij toe hoeven te komen. Ik bied coaching en counseling aan per email, chat en Skype. Daarin ben ik zeker geen pionier. Bekende inspiratiebronnen voor mij zijn ChatCoach en Mirjam Windrich. En, hoe paradoxaal het ook klinkt, e-coaching en -counseling is alles behalve afstandelijk.
Er zit echter een schaduwzijde aan internetgebruik. Cybercriminaliteit neemt schrikbarend toe. Onzorgvuldig gebruik kan eiden tot ernstige inbreuken in privacy. De overweldigende hoeveelheid informatie in de anarchistische 2.0 wereld is heel lastig om te doseren en filteren.
En internet verslaving is een erkend probleem geworden. Eenzaamheid, behoefte aan aandacht, behoefte aan prikkels of afleiding kunnen allemaal leiden tot een situatie waarin de computer aangaat zodra we thuiskomen en pas uitgaat als we gaan slapen (en soms dan niet eens).
Kunnen wij leren met deze onbegrensde mogelijkheden om te gaan zodat ons levens erdoor worden verrijkt in plaats van verarmd? Wisdom 2.0, een beweging van mensen uit de technologische, spirituele en wetenschappelijke wereld, probeert dit vraagstuk te beantwoorden. Ik ben ervan overtuigd dat dit zowel mogelijk als noodzakelijk is.
February 22, 2011
Beweging creëren
Kort geleden begeleidde ik een team dat jarenlang tevergeefs geprobeerd had om innovatie binnen hun organisatie te introduceren. Nu waren eindelijk de omstandigheden veranderd. De condities waren ontstaan om de innovatie te laten slagen. Maar het team was ondertussen gefrustreerd en cynisch geworden. In een ronde interviews waarmee ik begon, hebben ze dat vrij kunnen uiten.
In een eerste gezamenlijke workshop heb ik ze laten dromen. Dromen van hoe het zou voelen om vanuit de toekomst terug te kijken naar een geslaagd en energierijk innovatietraject. Ik heb ze laten benoemen hoe dat eruit zou zien, zowel qua resultaat als qua succesvol proces. Door dit aan elkaar te beschrijven ontstond nieuwe energie en een hernieuwd gevoel van saamhorigheid en bestemming. Daarna konden ze de stappen beschrijven om te komen van de huidige situatie naar de gewenste situatie. Er was opnieuw beweging ontstaan.
In een veranderingsproces binnen een groep, of het nou gaat om projecten, organisatieontwikkeling of teamcoaching, zijn er vier aspecten die aan bod moeten komen. KernKonsult en Phaos beschrijven het in hun projectmanagement model (Projectmatig Creëren) als de Ik, Wij, Zij en Het aspecten. Een iets oudere aanpak, het TGI (themagecentreerde interactie) model voor groepscounseling van Ruth Cohn, omschrijft het als Ik, Wij, het Thema en de Context. Veel workshops en andere sessies met teams duiken meteen de inhoud (Het) in. In mijn ervaring komt energie en betrokkenheid juist vrij door de eigen drijfveren (Ik) te verbinden met een gezamenlijke beleving (Wij) en van daaruit de opgave (Het) en de omgeving (Zij) te bespreken. Daarna kan, afhankelijk van het doel, de vier aspecten, in een steeds wisselende samenstelling, aandacht krijgen totdat het proces is voltooid.
Ook bij het afsluiten van een team traject is het van belang om aandacht te besteden aan de eigen beleving (Ik), de betekenis voor de samenwerking in het vervolg (Wij) (of, bij een groep die uit elkaar gaat, het afscheid), welke "huiswerk" iedereen meeneemt (Het) en hoe men hierover met de omgeving zal communiceren (Zij). Daarmee wordt het proces goed afgerond.
In een eerste gezamenlijke workshop heb ik ze laten dromen. Dromen van hoe het zou voelen om vanuit de toekomst terug te kijken naar een geslaagd en energierijk innovatietraject. Ik heb ze laten benoemen hoe dat eruit zou zien, zowel qua resultaat als qua succesvol proces. Door dit aan elkaar te beschrijven ontstond nieuwe energie en een hernieuwd gevoel van saamhorigheid en bestemming. Daarna konden ze de stappen beschrijven om te komen van de huidige situatie naar de gewenste situatie. Er was opnieuw beweging ontstaan.
In een veranderingsproces binnen een groep, of het nou gaat om projecten, organisatieontwikkeling of teamcoaching, zijn er vier aspecten die aan bod moeten komen. KernKonsult en Phaos beschrijven het in hun projectmanagement model (Projectmatig Creëren) als de Ik, Wij, Zij en Het aspecten. Een iets oudere aanpak, het TGI (themagecentreerde interactie) model voor groepscounseling van Ruth Cohn, omschrijft het als Ik, Wij, het Thema en de Context. Veel workshops en andere sessies met teams duiken meteen de inhoud (Het) in. In mijn ervaring komt energie en betrokkenheid juist vrij door de eigen drijfveren (Ik) te verbinden met een gezamenlijke beleving (Wij) en van daaruit de opgave (Het) en de omgeving (Zij) te bespreken. Daarna kan, afhankelijk van het doel, de vier aspecten, in een steeds wisselende samenstelling, aandacht krijgen totdat het proces is voltooid.
Ook bij het afsluiten van een team traject is het van belang om aandacht te besteden aan de eigen beleving (Ik), de betekenis voor de samenwerking in het vervolg (Wij) (of, bij een groep die uit elkaar gaat, het afscheid), welke "huiswerk" iedereen meeneemt (Het) en hoe men hierover met de omgeving zal communiceren (Zij). Daarmee wordt het proces goed afgerond.
Subscribe to:
Posts (Atom)