When I tell people about my solo time in the Arizona wilderness last March, they ask, “Weren’t you afraid?”
Yes. During the days that preceded my going out, I was afraid. The first night out, I was also afraid. And I sat with myself that night, observing the fear, asking myself what, exactly, I was afraid of.
For some reason I was not afraid of rattlesnakes, scorpions, or gila monsters, the only really dangerous things I might run into. We had learned to deal with them, learned to read their body language, learned how to take precautions. I was prepared for them.
The answer was quite simple. I was afraid of all the things I imagined could go wrong. Maybe a skunk would wander in and spray all over me. Maybe some crazed man would cross the river, find and assault me.
My imagination had run away with me and the things that I feared were highly improbable. Realizing this calmed me and, for the rest of my 3 day solo, I no longer felt afraid.
There is absolutely nothing wrong with fear. It is a very important emotion, it has saved people’s lives over and over again. However, it can also take over and rule our lives. Fear that we will lose our income, lose our source of security. Fear that we will lose love, that we will lose those we love. Fear that our emotions will send us into a bottomless pit.
And we let the fear cramp us up, make us rigid, and keep us from living wholeheartedly.
When we step out of our cramp and examine these fears for what they are, we find out that they are all in our imagination. There isn’t anything to be afraid of. When we let go of our fears, we find ourselves capable of love, joy, and truth. Capable of movement and growth.
Have you learned to let go of fear and find movement in your life?
May 20, 2014
Angst
Als ik mensen vertel over mijn dagen alleen in de Arizona wildernis afgelopen maart, vragen ze, “Maar was je niet bang?”
Ja. Gedurende de dagen voorafgaande aan mijn solo en de eerste nacht van mijn solo voelde ik angst. En de eerste nacht ging ik ervoor zitten, om mijn angst te observeren en mezelf af te vragen waar precies ik bang voor was.
Kennelijk was ik niet bang voor ratelslangen, schorpioenen of gila monsters. Dat waren de enige echt gevaarlijke wezens die ik tegen zou kunnen komen. We hadden geleerd daarmee om te gaan, hun lichaamstaal te lezen, voorzorgsmaatregelen te nemen. Ik was hierop voorbereid.
Het antwoord was simpel: ik was bang voor de dingen die ik fantaseerde. Misschien zou een stinkdier binnenvallen en mij helemaal besproeien. Misschien zou een gekke man de rivier oversteken en mij aanvallen.
Mijn fantasie was met mij op de loop gegaan en ik was bang voor zaken die hoogst onwaarschijnlijk waren. Toen ik me dat realiseerde, kalmeerde ik. Gedurende de rest van mijn solo tijd voelde ik geen angst meer.
Er is niets verkeerd aan angst. Het is een hele belangrijke emotie, het heeft mensenlevens tal van keren gered. Maar soms neemt het je leven in beslag. Angst dat je je bron van inkomsten of veiligheid zal verliezen. Angst dat je liefde zal verliezen of iemand die je dierbaar is. Angst dat je emoties je in een neerwaartse spiraal gaan sturen.
We laten de angst ons verkrampen, ons rigide maken. We verliezen de souplesse om met heel ons hart te leven.
Als wij uit de verkramping stappen en de angsten onderzoeken, blijkt dat we ze gefantaseerd hebben. Er is niets om bang van te zijn. Als wij onze angsten kunnen loslaten, ontdekken we liefde, vreugde en waarheid. We hervinden het vermogen te bewegen en te groeien.
Heb jij je angsten kunnen loslaten zo dat je beweging in je leven kunt vinden?
Ja. Gedurende de dagen voorafgaande aan mijn solo en de eerste nacht van mijn solo voelde ik angst. En de eerste nacht ging ik ervoor zitten, om mijn angst te observeren en mezelf af te vragen waar precies ik bang voor was.
Kennelijk was ik niet bang voor ratelslangen, schorpioenen of gila monsters. Dat waren de enige echt gevaarlijke wezens die ik tegen zou kunnen komen. We hadden geleerd daarmee om te gaan, hun lichaamstaal te lezen, voorzorgsmaatregelen te nemen. Ik was hierop voorbereid.
Het antwoord was simpel: ik was bang voor de dingen die ik fantaseerde. Misschien zou een stinkdier binnenvallen en mij helemaal besproeien. Misschien zou een gekke man de rivier oversteken en mij aanvallen.
Mijn fantasie was met mij op de loop gegaan en ik was bang voor zaken die hoogst onwaarschijnlijk waren. Toen ik me dat realiseerde, kalmeerde ik. Gedurende de rest van mijn solo tijd voelde ik geen angst meer.
Er is niets verkeerd aan angst. Het is een hele belangrijke emotie, het heeft mensenlevens tal van keren gered. Maar soms neemt het je leven in beslag. Angst dat je je bron van inkomsten of veiligheid zal verliezen. Angst dat je liefde zal verliezen of iemand die je dierbaar is. Angst dat je emoties je in een neerwaartse spiraal gaan sturen.
We laten de angst ons verkrampen, ons rigide maken. We verliezen de souplesse om met heel ons hart te leven.
Als wij uit de verkramping stappen en de angsten onderzoeken, blijkt dat we ze gefantaseerd hebben. Er is niets om bang van te zijn. Als wij onze angsten kunnen loslaten, ontdekken we liefde, vreugde en waarheid. We hervinden het vermogen te bewegen en te groeien.
Heb jij je angsten kunnen loslaten zo dat je beweging in je leven kunt vinden?
Subscribe to:
Posts (Atom)