Vreugde

Er zijn momenten in mijn leven waarin ik zoveel schoonheid ervaar dat ik spontaan begin te lachen uit vreugde – ook als er niemand om mij heen is om het te zien. Een goed voorbeeld: als ik over de A27 rijd, zie ik regelmatig ooievaars bovenop de wegverlichting staan. Het zijn zulke prachtige, elegante vogels en ze staan op zo’n onwaarschijnlijke plek! Mijn dag is meteen goed.

Het ervaren van vreugde betekent helemaal in het moment van Nu leven. Voordat ik de ooievaars zie, kan ik erop anticiperen, hopen dat ik ze zal gaan zien. Maar dat is niet hetzelfde en ik kan teleurgesteld worden. Dus ik stel me nergens op in en ben altijd blij verrast als ze er zijn. De herinnering aan de ooievaars is altijd prettig, maar mist de intensiteit van het moment dat ik ze zie. Dat moment is pure vreugde. Het duurt kort, mijn auto zoeft binnen seconden voorbij. En ook dat is kenmerkend voor vreugde. Je kunt het niet vasthouden, je kunt het alleen in het moment zelf beleven.

Het vierde ritme van de 5 Ritmes, Lyrisch, gaat over vreugde. Het staat bij dansinstructeurs bekend als een lastige ritme, je kunt Lyrisch niet ‘doen’. Het is aanwezig in de dans of het is er niet. Maar als je jezelf grondt via je voeten in Vloeiend, je eigen vuur en moed vindt in Staccato, en alles loslaat in Chaos, ontstaat Lyrisch meestal vanzelf. Een uitbarsting van creativiteit, van vrijheid, de vreugde dat komt als je helemaal je eigen dans mag doen.

Soms proberen we vreugde te forceren. Dan lachen we nét iets te hard of we worden zweverig. Echte vreugde ontstaat als een soort regenboog in je hart… en het verdwijnt net zo onverwachts. Maar als we op een bewuste, mindful manier dit kunnen beleven, wordt ons leven steeds rijker.

Wanneer voel jij echte vreugde? Wat zijn jouw momenten om lyrisch te worden?

Beelden voor bij deze blog