Lachen

Een goede vriend kan mij altijd aan het lachen maken als ik in de grip van hevige emoties zit. Niet omdat hij mij niet serieus neemt, integendeel. Hij stelt zich helemaal open voor mijn gevoel, luistert met zijn hart en laat merken dat hij mij hoort en begrijpt. En dan, geleidelijk aan, begint hij lieve, grappige gebaren te maken. Als een clown, die mij wil troosten met konijn-pantoffeltjes. En ik begin te giechelen. Mijn aandacht is niet meer naar binnen gericht, naar mijn privé pijn of verdriet. Ik sta weer in de wereld. De wereld die altijd vol vreugde zit, ook al breekt ons hart.

En dit is, volgens mij, de echte waarde van gelach. Het stelt ons in staat om, al is het maar heel even, met die vreugde in aanraking te komen. Als herinnering dat de wereld, het leven, het universum – een vreugdevol plek is. Zelfs de donkerste hoeken ervan zitten vol fonkelende vreugde.

Het Boeddhisme zegt dat lachen een van de sterkste medicijnen is tegen negatieve gedachten. Als je lacht, kun je je niet vastklampen aan het verleden of toekomst. Je kunt alleen in het hier-en-nu lachen.

Net als knuffelen, produceert lachen belangrijke hormonen in ons lichaam die de effecten van stress en verdriet tegengaan.

Maar lachen kan ook dienen als masker, om negatieve emoties te blokkeren, te negeren. En dan zal de stress alleen maar toenemen. Je kunt het verschil voelen. Lachen vanuit spanning kan hulpeloos voelen. Je kunt misschien niet ophouden, je kunt er buikpijn van krijgen, er kunnen zelfs tranen over je wangen lopen. Maar als het gelach wegebt, is de spanning nog steeds aanwezig.

Echt lachen voelt als loslaten, los komen van iets. Er kunnen, als het loslaten intens is, ook tranen komen. Zoals een dam die doorbreekt als het water te hoog rijst. Je voelt je na afloop misschien opgelucht, misschien dankbaar. Dat wat je pijn of verdriet deed, staat meer op afstand van je… Nog wel aanwezig maar je kunt ernaar kijken, zonder ermee overweldigd te worden.

Wanneer was de laatste keer dat jij genezend lachen hebt ervaren?

Beelden voor bij deze blog

p.s. De komende week of twee ben ik op reis. Het lukt me niet goed om dan aan mijn blog te werken. Heb geduld, daarna zal ik weer aan de slag gaan!