Verlangen

“Desire and longing shapes the identity as it moves along, refusing to choose between what is looked for on the outside and what might be found on the inside.” David Whyte

Ik vond dit citaat in een stuk over het verschil tussen Ambitie en Verlangen. Het paste precies op de situatie die ik beschreef in mijn vorige blog. Het project waaraan ik me heb gecommitteerd neemt een andere vorm aan dan de vorm van mijn ambities. Toen wij bij elkaar kwamen als team, om dit te bespreken, ontdekten we allemaal dat het nog steeds beantwoordt aan ieder van onze diepe verlangens – om ons werk te delen en synergie te zoeken in samenwerking. We lieten de oorspronkelijke ambitie los en focusten op het verlangen. En geleidelijk ontstond iets nieuws, iets veel spannender en mooier dan de oorspronkelijke ambitie.

Het woord verlangen, kwam ook boven tijdens een gesprek met een vriend. Hij liet vallen dat verlangen iets is dat gecontroleerd moet worden, waaraan je je beter niet kan toegeven. Als een uitslaande brand dat bedwongen moet worden. Ik was me ervan bewust dat hij het woord gebruikte vanuit een andere invalshoek. Maar is dit verlangen niet ook een signaal dat serieus moet worden genomen? Er is altijd een onderliggende reden, de bron van dit verlangen. Dit zou best eens belangrijk kunnen zijn.

Stel, je verlangt heel erg naar een chocolade ijsje. En je vindt van jezelf dat je een paar kilo’s lichter mag worden. Is het niet mogelijk dat dit verlangen een manier is om weg te lopen van het feit dat je niet blij bent met jezelf? Ineens gaat het niet meer over of je wel of niet dat ijsje mag, maar over hoe je gelukkiger met jezelf zou kunnen worden.

Het is best mogelijk dat, voor sommige mensen, toegeven aan een verlangen een stap is op een destructieve pad. Ik geloof dat dit alleen zo is, als die persoon toch al op dat pad zit. Iemand met een intense verlangen om andere mensen pijn te doen is gevaarlijk. Dat verlangen onderdrukken kan alleen tijdelijk werken. En als de deksel ineens eraf vliegt, heeft het verlangen ondertussen demonische vormen aangenomen. We hebben de afgelopen jaren hiervan tragische voorbeelden meegemaakt.

Echte, diepe verlangen in een gezonde psyche is als een vuurtoren. Het wenkt ons en waarschuwt ons voor de dingen die we moeten zien, zodat wij kunnen groeien en ontwikkelen. Dit verlangen onderdrukken zou net zo onverstandig zijn als de baken van het vuurtoren doven.

Hoe luister jij naar jouw diepste verlangen?

Beelden voor bij deze blog