Gevoelig

Als kind leefde ik teruggetrokken, liever alleen dan met vriendinnetjes of familie. Het schoolplein was een gruwel voor me, al die herrie en beweging vond ik beangstigend. Ik was liever in de natuur, alleen met de bomen en de vogels. Ik las gretig boeken en had een levendige fantasiewereld. Mijn leraren waren ervan overtuigd dat ik buitengewoon intelligent was, maar ik presteerde niet op school. Ik had een goed geheugen maar ik dacht in beelden, associatief in plaats van lineair. Ik was goed in taal maar rampzalig slecht in rekenen.

Ik bewonderde wél de andere kinderen en wilde eigenlijk net zo zijn als hun. Als puber vond ik manieren om alle gevoelens die mij overspoelden weg te stoppen en ontwikkelde een extraverte persoonlijkheid. Mijn masker werd geboren. Pas op latere leeftijd, toen ik na een scheiding een tijdje in therapie ging, leerde ik de symptomen van hoog-sensitiviteit herkennen.

Klinkt dit al bekend in de oren? Bijna 20% van alle mensen is hoog-sensitief. Er zijn vier gebieden waarin het herkenbaar is:
• Lichamelijk: alle zintuigen reageren heftiger op prikkels dan bij ‘normale’ mensen.
• Emotioneel: het empathisch vermogen is sterk, gevoelens en stemmingen worden gauw overgenomen van anderen en de eigen belevingswereld is heftig.
• Mentaal: het zijn beelddenkers met een levendige fantasie. Ze denken eerder associatief dan lineair. Soms is er sprake van hoogbegaafdheid.
• Spiritueel: er is een diepe verbondenheid met de natuur en met dieren, ze zijn intuïtief.

Hoog-sensitiviteit voelt in eerste instantie aan als een vloek. Alle prikkels, sensaties en gevoelens overspoelen je en je weet niet hoe je jezelf staande kan houden in de wereld. Pas op het moment dat je geleerd heb om met de heftigheid om te gaan, geleerd heb om jezelf tegen sommige invloeden te beschermen, komt de weg vrij om te genieten van al het moois dat het brengt.

Hoog-sensitieve kinderen zijn kwetsbaar. Het is van groot belang dat hun ouders herkennen dat ze hulp nodig hebben om hiermee te leren om te gaan en dat ze regelmatig tijd alleen nodig hebben om te herstellen van alle prikkels van de dag.

Maar het rijkdom in het leven van een hoog-sensitieve die geleerd heeft om met deze gevoeligheid om te gaan is enorm!

Weerstand

Ik stel het schrijven van deze blog al dagen uit. Mijn beste smoes is, “Ik weet niet waarover het moet gaan…” terwijl ik al vorige week had bedacht dat het over weerstand zou gaan. Ik vind steeds andere klussen die ‘belangrijker’ zijn. ’s Avonds ga ik naar bed en denk, “Morgen zal ik het doen.” En de innerlijke criticus zegt, “Zie je wel, je deed het weer niet!”

Vanavond kreeg ik het ineens door: dit is weerstand. Een perfect voorbeeld daarvan. Weerstand tegen wat? Tegen de dieperliggende angst dat het niet goed genoeg zal zijn… Ergens binnenin zit nog een kind dat de innerlijke criticus altijd gelooft. Door de weerstand hoef ik niet met deze angst te worden geconfronteerd. Als ik voor een publiek schrijf, word ik kwetsbaar. Stel voor dat iemand mijn woorden onzin vindt!

Twee vliegen in één klap: door de weerstand te erkennen kon ik meteen aan het werk en bovendien wist ik meteen hoe ik dit artikel moest beginnen.

Ken je de weerstand die je meteen voelt als je een bepaald persoon ontmoet? Misschien vind je de persoon arrogant of juist onderdanig. Daar ben je allergisch voor. In de kernkwadranten leer van Daniel Ofman, duidt dit op een kwaliteit die de ander persoon heeft, bijvoorbeeld zelfbewustzijn of juist dienstbaarheid. Een kwaliteit waar jij van zou kunnen leren: jouw uitdaging. De persoon waar jij zoveel weerstand voor voelt is een spiegel waarin jij iets over jezelf kan leren.

Dezelfde persoon kan je ook, misschien onbewust, aan iemand of iets doen denken dat jou vroeger heel erg heeft gekwetst. De herinnering kan diep begraven liggen. Soms weet je niet eens wat de weerstand oproept. Maar wees ervan bewust dat het iets is dat waarschijnlijk om heling vraagt.

Weerstand is een emotie dat ons beschermt. Vroeger, toen we klein waren, was de bescherming nodig. Als volwassenen kunnen wij de aanwezigheid van weerstand gebruiken om iets over onszelf te leren. Omgaan met weerstand vraagt altijd een respectvol benadering. Het is er nooit voor niets.

Vertrouwen

Ik had onlangs een gesprek met iemand die voor zichzelf wilde beginnen. Maar de beren op de weg leken zo groot… vragen als “Ben ik wel goed genoeg?” of “Kan ik hiermee genoeg verdienen?” leken haast onneembare barrières.

Het is heel moeilijk om te leven en handelen met vertrouwen. Vertrouwen dat het leven je precies datgene geeft dat je nodig hebt. Natuurlijk is blind vertrouwen niet verstandig. Als ik al mijn spaargeld uitgeef aan loterij kaartjes ben ik bezig een illusie achterna te jagen, niet mijn droom te realiseren. (Ook al wil de reclame ons dat anders voorschotelen.) Maar je blind staren op de risico’s die je kunt lopen door iets te doen waar je hart naar uitgaat… dat is de makkelijkste manier om jezelf helemaal vast te zetten en ervoor te zorgen dat er geen beweging meer in je leven komt.

Soms is vertrouwen een lastige thema omdat ons vertrouwen vroeger, heel vroeger in onze kinderjaren, werd beschaamd. Dan is het bijna een automatisme om je vast te klampen aan zekerheden. Dat werkte destijds, dat hield ons veilig. Maar heb je dat nu nog steeds nodig? Zijn het de omstandigheden die je niet vertrouwt of vertrouw je jezelf niet? Toen wij leerden lopen, kwam ook het moment waarop wij de steunende hand of tafelrand durfde los te laten, een stap zetten, af en toe op onze bips vallen… en weer opnieuw proberen. Dat vroeg vertrouwen.

De eerste stap is eigenlijk om naar binnen te gaan en je af te vragen wat het nou echt is dat je graag wilt. Waardoor gaat jouw hart sneller kloppen? Wat heb jij de wereld te bieden? Concentreer op de essentie ervan, ga niet piekeren over de details als je daarover nog niet uit bent. Voel hoe blij het je zou maken om het te bereiken.

Zijn er meteen “Ja, maar…” stemmen die de kop opsteken? Deze stemmen hebben je in het verleden beschermd. Bedank ze daarvoor. En zeg dan rustig dat je het toch gaat proberen. Een belangrijke stem die de kop zal opsteken is de stem die over financiën praat. Realiseer dat geld net zo’n belangrijke plek in je leven inneemt als dat je het geeft. Stel jezelf steeds de vraag: “Is dit, wat ik vrees, waar? Is dit echt waar? En als het waar is, hoe erg is het?”

Schrijf je droom uit, formuleer in positieve termen hoe het zal zijn om je doel te bereiken. Hang dat briefje ergens op waar je het elke dag zal zien, pak het briefje dagelijks en lees het hardop, met gevoel. Voel hoe je erop vertrouwt dat het leven je hierin toch zal steunen. Ga ondertussen door met plannen en voorbereidingen treffen maar luister daarbij heel goed naar je intuïtie en wees geduldig.

Op het moment dat de beweging komt die je nodig hebt, zal je voelen hoe alles gaat stromen. Blijf je aandacht richten, blijf vertrouwen hebben in die stroom. Het brengt je waar je moet zijn.