Op zoek naar rust en stilte...

Tijdens een van mijn trainingen verzuchtte een deelneemster, "Ik verlang zo naar rust!" Haar ogen vulden met tranen terwijl ze het besef van dat verlangen liet binnenkomen. De andere deelnemers knikten met herkenning. Het verlangen naar rust en stilte is een thema dat in ieder z'n leven op een gegeven moment speelt.

We wijten het gebrek aan rust vaak aan de omstandigheden. Opgroeiende kinderen thuis, een drukke baan, sociale verplichtingen... het leven lijkt ons geen rust te gunnen. Maar zijn we echt alleen slachtoffers van de omstandigheden? Hoe bewust kiezen we voor het al dan niet meedoen aan de hectiek? Ja, we leven in een ADHD maatschappij maar we kunnen daar zelf keuzes in maken.

Dit is ook deels gebonden aan levensfasen. Jonge volwassenen zijn druk bezig om een plek te verwerven in de maatschappij, een gezinsleven op te bouwen, erkenning te verdienen. Later breekt een fase aan waarin dit is bereikt en het besef ontstaat dat het niet op zichzelf leidt tot geluk. Net als de opeenvolging van de seizoenen: de hete passie van de zomer gaat over in de terugkeer naar binnen van de herfst. Alles vertraagt en bereidt zich voor op de stilte van de winter.

In mijn eigen leven, zocht ik op een gegeven moment de rust en stilte van het plattelandsleven op. De afwezigheid van alle prikkels van de stad hielp me om uit te rusten en ook om naar binnen te keren.

Maar, op het moment dat wij de stilte hebben gevonden waar wij zo naar hebben verlangd, treedt de volgende reactie op: angst voor de leegte. Hoeveel mensen vullen niet de stilte onmiddelijk op met lawaai van tv en radio, contact met vrienden, Internet, 'bezig blijven' en zelfs alcohol en drugs?

In de stilte, de leegte, komen wij onze eigen schaduw tegen. Alles dat wij niet willen zien en weten van onszelf wacht ons daar op. En dat voelt helemaal niet als rust, dat voelt beangstigend, confronterend... dat voelt als spanning.

En toch is dit precies wat we nodig hebben. Het kunnen toelaten van deze angst, het accepteren van onze eigen schaduw, is de sleutel tot heel worden. Op het moment dat het er mag zijn, houdt het op om grip op ons te hebben. Aan de andere kant van de leegte wacht ons de vreugde op.

Er zijn manieren om dit te leren. Mindfulness beofenen, een laagdrempelige Westerse benadering van meditatie, leert ons om bewust te zijn van wat de stilte in ons oproept en daarmee vrede te sluiten. Counseling en lichaamsgerichte therapieën helpen ons om uit de kramp te raken van leven volgens de verwachtingen van anderen.

Eigenlijk is het zoeken naar rust net zoiets als het zoeken naar geluk. Je vindt het niet zolang je ernaar blijft zoeken. Je hoeft alleen bewust te worden van het feit dat het er al is, binnen je, als je het maar toelaat...

Credo

Een tijd geleden heb ik een stuk over mijn visie en mijn passie voor dit vak geschreven voor een kleine groep. Onlangs las ik dit terug en besloot dat het tijd wordt om dit met een bredere groep te delen. Mijn liefde voor het vak coaching, counseling en training, en de wijze waarop ik mensen begeleid komen volledig voort uit mijn visie op mensen en op persoonlijke groei.

Ik geloof dat wij als volledige, onschuldige en authentieke wezens op aarde komen, dat in onze cellen de blauwdruk vastligt van wie wij zijn… maar dat wij tijdens onze vroegste jaren beïnvloed worden door onze omgeving. Hierdoor gaan we dingen aanleren en afleren. Hierdoor ontwikkelen we gedrag dat niet congruent is met wie wij werkelijk zijn: overlevingsmechanismes, maskers, subpersoonlijkheden. Dit is noodzakelijk voor ons als kind, om ons veilig en welkom te voelen.

Ik geloof dat we van nature de behoefte hebben om terug te keren naar wie wij in essentie zijn, de drang tot zelfverwerkelijking. Dit kan geleidelijk gaan, maar kan zich ook uiten via spanning en onvrede met onze situatie op een bepaald moment in ons leven. Als de condities goed zijn, kan een dergelijke crisis leiden tot persoonlijke groei: het herkennen van onze overlevingsmechanismes, het afleggen van maskers, het herkennen van subpersoonlijkheden en de verantwoordelijkheid nemen voor ons eigen leven. Dit proces is nooit helemaal klaar en duurt een leven lang.

Ik geloof dat angst voor oude pijn ons ervan weerhoudt om te worden wie we werkelijk zijn. De angst weerhoudt ons ervan om te vertrouwen op het leven. Met zorgvuldige begeleiding kunnen wij hier doorheen worden geholpen.

Ik geloof dat wij ook de pijn en ervaringen van eerdere generaties met ons meedragen. Door steeds verder door te groeien naar onze essentie en de verantwoordelijkheid te nemen voor ons eigen leven brengen we oude trauma’s van eerdere generaties ook tot rust.

Ik geloof dat kennis opgeslagen zit in ons lichaam, waar wij cognitief niet bij kunnen. Ik geloof dat wij veel meer weten en kunnen als wij de verbinding kunnen leggen tussen onze linker en rechter hersenhelften en als wij samenwerking tussen lichaam en geest bereiken.

Ik geloof… maar dit zeg ik met een beetje schroom omdat ik de stempel ‘spiritueel’ nog steeds met aarzeling draag… dat wij een onsterfelijke ziel hebben. Dat deze ziel op aarde komt en indaalt in een menselijk lichaam. De verbinding van de ziel met het heelal, ‘de bron’, blijft bestaan. Onze persoonlijke groei kan meebrengen dat wij dit steeds sterker ervaren. We kunnen dit als verwarrend beleven maar ook als bron van inspiratie en vrede. Het is voor mij een bron van inspiratie en vreugde geworden. Ik geloof dat wij creatieve en creërende wezens zijn. Dat in contact komen met onze eigen bron van creativiteit ons helpt om in contact te komen met de bron van alles dat leeft.

Mijn persoonlijke zoektocht heeft mij steeds verder gebracht in het worden wie ik werkelijk ben… met vallen en opstaan… met veel pijn en verlies… maar ook met steeds meer vreugde, vertrouwen en inspiratie. Ik weet dat ik daarmee de pijn van minstens 3 eerdere generaties vrouwen in mijn familie aan het oplossen ben. Ik weet dat hoe meer ik van mezelf leer houden, hoe meer open ik sta voor mensen om mij heen. Hoe meer ik in staat ben om in het hier-en-nu te leven, hoe dichter ik bij mijn essentie kom. Hoe beter ik in mijn lichaam kan aarden, hoe gezonder ik blijf. Hoe meer ik compassie voor mezelf kan voelen, hoe meer ik compassie voor alles dat leeft kan voelen. Ik weet dat ik hier mijn hele leven lang mee bezig zal zijn.

Toen ik 18 was, wilde ik de wereld veranderen. Toen ik 25 was, wilde ik in ieder geval de westerse maatschappij redden van de gevaren van het kapitalisme en de bureaucratie. Toen ik 35 was, wilde ik de stad redden. Toen ik 45 was, wilde ik blijvende vernieuwing bereiken via concrete projecten. Toen ik 55 was, wilde ik in ieder geval blijvende vernieuwing bereiken bij organisatieonderdelen en teams. Nu wil ik vooral bewustwording bereiken bij individuele personen, dat ze steeds meer zichzelf mogen worden en hun verborgen kracht kunnen ontdekken. Ik denk dat deze… steeds kleiner wordende… schaal steeds effectiever is en steeds meer bij mij past. Mijn passie, als coach en counselor, is om mensen te helpen om terug te keren naar hun essentie… worden wie ze werkelijk zijn en de verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven. Ik wil dit proces versterken door ze in contact te brengen met hun creatieve bron, in contact te brengen met de universele energie om hun heen en te laten thuiskomen in hun lichaam.

Ergens denk ik dat ik hiermee terugkeer bij waar ik ooit begon. De wereld kan alleen veranderen als individuele mensen zichzelf kunnen worden, vrij van angst en twijfel.

Voorjaarsschoonmaak

De lente is losgebarsten en alles komt tot bloei. In mijn tuin is de magnolia helemaal bedekt met prachtige witte bloemen en op de sering beginnen de bloemknoppen ook groot te worden. Ik merk ook dat ik steeds meer energie heb en buiten wil zijn.

Dit is een goed moment om licht en verse lucht in oude stoffige hoeken te brengen. In onze omgeving… zo ging ik dit weekend op zolder en vond daar voorwerpen waarvan ik vergeten was dat ik ze had. Maar ook in onze lichaam. Het is niet toevallig dat veel religies een vastenperiode kennen in het voorjaar. Door te vasten krijgt het lichaam de kans om opgehoopte afvalstoffen af te scheiden. Dit geeft nieuwe energie en kracht. Vasten werkt het beste gecombineerd met een periode van geestelijke rust en inkeer. Dit jaar trakteer ik mezelf op een week vastenkuur bij Conmigo in Portugal. Massages, yoga en wandelingen, meditatie, sauna’s etc. intensiveren het proces en zorgen ervoor dat zo’n kuur echt voelt als een cadeau aan mezelf.

Soms heeft ons leven ook grote schoonmaak nodig. Oude pijn en belemmerende overtuigingen loslaten en de bezem halen door vastgelopen situaties en stoffig geworden vriendschappen en relaties. Gebruik deze vruchtbare periode van het jaar om jouw dromen af te stoffen en er deze keer echt voor te gaan. Ga naar buiten en voel de zon op je gezicht, wordt zo dartel als een lammetje in de wei en ontdek jouw verborgen creatieve expressie. In de lente mag je gek doen en mag je verliefd worden. Dit is het begin van jouw jaar… geniet ervan!