Een vriendin belde mij, op zoek naar een klankbord. Ze maakt al heel veel jaren, met veel plezier, deel uit van een groep. Ze bekleedde zelfs nu een bestuursfunctie daarbinnen. En de laatste tijd werd ze steeds bewuster van het feit dat ze hierdoor werd blootgesteld aan slangenkuil van spanning, onderlinge concurrentie en kinnesinne. Eigenlijk wist ze niet meer waarom ze aan de groep meedeed. Het bracht haar zelden de eenvoudige plezier dat het in de beginjaren had gedaan. Ze ontdekte dat ze niet de enige was die hier last van had. Dus probeerde ze, vanuit de bestuursfunctie, de situatie te veranderen maar het was niet gelukt. De situatie werd alleen erger.
Wat een lastige dilemma! Eigenlijk vond ze dat ze ‘goed genoeg’ moest zijn om de situatie voor iedereen te veranderen. Het was moeilijk om te verkroppen dat ze machteloos hierin stond. Tijdens ons gesprek werd het voor mij en voor haar duidelijk dat wat ze eigenlijk wilde doen was zich terugtrekken. Deze organisatie paste niet meer bij hoe ze in het leven en haar werk wilde staan.
Wat is het moeilijk om het besluit te nemen om weg te gaan! Ook al voel je dat het je alleen energie kost en geen energie geeft. Dit geldt voor deelnemen aan groepen, voor relaties, voor werkkringen enz. Zoveel innerlijke stemmen die jouw tegenhouden om je overtuiging te volgen: de stem die zegt dat je loyaal moet zijn, de stem die zegt dat je nog niet hard genoeg heb geprobeerd, de stem die zegt dat je teveel ervan verwacht…
Ik moet denken aan een lijfspreuk van mijn stiefvader destijds: “Don’t be a quitter.” Ook hij geloofde dat als je eenmaal A zegt, je nooit, nooit meer B mag zeggen. Hele landen doen dit ook - beginnen aan een foute oorlog en niet durven terugtrekken.
Weg lopen uit iets dat niet (meer) goed voor je is vraagt inzicht, moed en vertrouwen. Heb je gedaan wat je kon om het te veranderen? Zonder jouw integriteit prijs te geven? Stap dan eruit weg. Ja, het zal pijn doen maar jij bent het waard.
Welke stemmen houden je vast bij situaties die niet (meer) goed voor jou zijn? Hoe ga je hiermee om?
Beelden bij deze blog
Mooie post. Weglopen voelt als laf en zwak, maar als het ten koste van jezelf gaat, moet je inderdaad de knoop doorhakken. Maar lastig blijft het. Je blijft denken dat het wel goed komt als je maar goed genoeg je best doet, maar soms is dat niet zo.
ReplyDeleteInderdaad Bettie, en dit is waarom sommige mensen zo lang blijven hangen in een situatie die niet goed is voor ze. Er zijn extreme voorbeelden hiervan, bijvoorbeeld mishandelde vrouwen. Maar het kan ook gaan om subtieler zaken, jezelf mogen zijn, bijvoorbeeld.
ReplyDeleteLoyaal zijn aan je eigen identiteit en met compassie in de situatie gaan staan, een kunst die niet altijd succes brengt en dan is weggaan de beste optie. Mooi blog Madeleine, heb deze gedeeld op mijn FB-pagina. Dank!
ReplyDeleteDank je wel Hillie! En ja, compassie voor de situatie (en voor jezelf) is een belangrijke aspect hiervan. Bedankt voor deze aanvulling!
ReplyDelete